കുംഭം

കുംഭസംക്രമത്തിന്‍നാള്‍

വാതില്‍മെല്ലവേചാരീ-

ട്ടന്തിമഞ്ഞളിപ്പിലേ-

ക്കിറങ്ങിപ്പോയാനൊരാള്‍

മങ്ങിയവെട്ടം ചാര്‍ത്തി

നിഴലായ്പ്പോയോന്‍

കണ്ണുമഞ്ഞളിച്ചിരിക്കയാ-

ലാരെന്നു തിരിഞ്ഞില്ല.

കുംഭമോ ക്രൗര്യം പൊള്ളും

കൂര്‍ത്ത ചുംബനങ്ങളാ-

ലുള്ളിലെയീര്‍പ്പം തോര്‍ത്തി

പ്രാണനെയൂറ്റീടുമ്പോള്‍

കത്തുന്ന പ്രണയത്തി-

നാശ്ലേഷവര്‍ഷങ്ങളാല്‍

ഉറ്റതെല്ലാമേയെടു-

ത്തെന്നിലേക്കാണ്ടീടുമ്പോള്‍...........

കുംഭമങ്ങനെതന്നെ,

പ്രാര്‍ഥനാബന്ധം കൊണ്ട

നിര്‍നിദ്രരാവിന്‍പുണ്യം

ഭസ്മമായ് ചാര്‍ത്തിക്കൊണ്ടും

ഉന്നിദ്രമലര്‍ച്ചയോടാര്‍ത്തു

കാവുകള്‍ തീണ്ടി

പള്ളിവാളിളക്കു-

ന്നൊരുച്ചതന്‍ രൗദ്രം കാത്തും............

വിങ്ങലിന്‍ ചുവരുകള്‍-

ക്കുള്ളിലെ മുഖങ്ങളോ

സന്നിബാധിച്ചും

ഭ്രാന്തന്‍കണ്ണൂകള്‍ മിഴിപ്പിച്ചും.

ഒന്നുമേ തിരിച്ചറി-

ഞ്ഞീടുക വയ്യാ 

ചൂടാല്‍തെല്ലിട തളര്‍ന്നുഞാന്‍
മയങ്ങിപ്പോയിക്കാണും................

കുംഭസംക്രമസന്ധ്യാ

വേളയിലൊടുക്കത്തെ

അങ്കവസ്ത്രവുമൂരി-

ക്കളഞ്ഞേ പോയോനാരോ?

ബന്ധുവോ പിണങ്ങനോ

ഒന്നുമേയല്ലാത്തോനോ

ഒന്നിലും തെളിയാതെ

യെങ്ങുമേ കാണുന്നോനോ?

ഒന്നുമേയറിയില്ല.

അന്തിമാനത്തില്‍ത്തൂങ്ങും

അമ്പിളിക്കഷണത്തിന്‍

ദീപ്തിമാത്രമേ ശിഷ്ടം

കുംഭമങ്ങനെയല്ലോ

ആര്‍ത്തിയും പുകച്ചിലും

വിങ്ങുന്ന വേനല്‍ക്കാലം

കത്തിയാളീടും സര്‍വം.

തന്മകളാളിക്കത്തി

നില്പതിന്‍ തിളക്കത്തില്‍

മങ്ങാത്ത നിലാവായി

പൊങ്ങിനില്പവനാരോ?